Яшчэ адзін верш на беларускай мове. Буду ўдзячна за парады ўсім, хто з ёю знаёмы. Ведаю, што верш складаны па сэнсу для ўсіх астатніх. Таму наспех зрабіла пераклад ...

 

А вершык блукаў,

Мае думкі тасуючы шчыра,

На межах, дзе ява

Лагодна датычыцца сну.

 

Ён белаю птушкай адшукваў

Увесь час свой вырай...

Ды нешта здаралася—

Словы траплялі ў турму.

 

Нібыта заборам

Сціскала іх Ваша "навошта?".

Што мэты без грошай?

Бадай што вада ў рэшаце...

 

Ды толькі пяшчота не мае,

Паверце мне, кошту.

І шчырасць не мае,

Бо толькі ад сэрца ідзе.

 

перевод

Стишок мой бродил, тасуя мысли старательно

На гранях, где явь так радушно касается сна.

 

И белою птицею рай свой искал обстоятельно...

Да что-то случалось, слова поглощала тюрьма.

 

И, словно забором, сжимала их Вашим "зачем?".

Что цели без денег? Пожалуй — вода в решете ...

 

Но нежность и ласка ещё не зависят от цен.

А искренность сердца рождается лишь в доброте