Дорогая Беларусь

Дорогая Беларусь
Петрусь Бровка
Славлю я свой край любимый,
негасимою зарю.
Моему ты сердцу мила,
Дорогая Беларусь!
Золотистые просторы,
несчислимы ясных зорь,
реки чистые, озёра,
голосистый шумный бор!
Ты нас ласкою укрыла,
я, счастливый, говорю:
Моему ты сердцу мила,
дорогая Беларусь!
Не могло мне и приснится,
как родная возросла.
Погляди, твоя столица,
словно сказка, расцвела.
Наша радость, наша сила,
где слова я подберу?
Моему ты сердцу мила,
Дорогая Беларусь!
 
перевод с белорусского
 
Пятрусь Броўка
Слаўлю я свой край любімы,
Незгасальную зару.
Як ты сэрцу майму міла,
Дарагая Беларусь!
Залацістыя прасторы,
Незлічона ясных зор,
Рэкі ціхія, азёры,
Галасісты шумны бор!
Ты нас ласкай атуліла,
I я ў шчасці гавару:
Як ты сэрцу майму міла,
Дарагая Беларусь!
Не магло мне і прысніцца,
Як ты, родная, ўзрасла.
Паглядзі, твая сталіца,
Быццам казка, расцвіла.
Наша радасць, наша сіла,
Дзе для ўдзякі слоў збяру?
Як ты сэрцу майму міла,
Дарагая Беларусь!
 
P.S. Стихотворение взято на стихаре со странички Владимира Поболь: беларусь 11,
за что ему отдельное "Спасибо!"