Елочкино счастье

Как обычно, в Новый год

Торжествует мода,

Украшенья достаёт

Ёлка из комода.

 

В нём наряды, изумруд,

Меховые шапки,

До чего же ей идут

Бусы от прабабки!

 

Как мила и хороша

В маминых серёжках!

Смотрит ёлка, не дыша,

В зеркало-окошко.

 

За окошком ни зверька –

Снежное ненастье,

Не пускает в дом пурга

Ёлочкино счастье.

 

Загрустила у дверей

Модница-девица,

Ведь наряду без гостей

Незачем светиться!

 

Одиноко ёлке тут,

И из-под причёски

По лицу её текут

Смоляные слёзки.

 

Ёлку, мокрую от слёз,

Стало жаль метели,

Приутихла, и мороз

Ждёт гостей у двери.

 

Вот и счастье, вот и крах

Ёлочкиной драме!

Вновь румянец на щеках

Яркими огнями!

 

 

Шыршаның бақыты

 

Әшекейдің жөні бір бөлек,

Шығарған шырша комадтан.

Сәнінің сипаты тым ерек,

Онда әдемі киімдер изумруд,

Аң терісінен тігілген малақай.

Өзіңе мөлдір моншақтар

Әжеңнен қалған, балақай.

Сырғасын тақсаң анаңның,

Сән-салтанатың артады.

Демін тартып ішіне,

Қарайды саған терезе айна арқылы.

Әйнектің сыртында

Аңдар жоқ, ақ бұрқақ

Шыршаның бақытын

Жібермей ырқына,

Есіктен аттатпай тұр қыстап.

Шаштарын реттеп тараған,

Шырша да жабырқап тұр жалғыз.

Көңілсіз манадан,

Шайыры үгіліп, жүзіне тараған.

Шыршаны жылаған көргенде,

Бұрқасын кеткен-ді қатты аяп.

Бәсеңсіп аяз да бір демде,

Күтуге қонақты есікке басты аяқ.

Десең мейлі шыршаның драмасы,

Бақыттың күйреуі.

Ал расы

Қызыл рең нұр шашып бетіне,

Жасыл сәуле жанарынан төгіліп,

Жұртқа қызмет етуде.

 

Елена Игнатовская

Перевод Сулеймена Баязитова