Ноч апусціцца на хаты

Ноч апусціцца на хаты,
Зайдзе цемра ў акно.
А я стыю быццам крылаты
І навокал мне святло.
Я стаю гляжу ў даль, у цемру
Вобраз твой мне ззяе зноў.
Як шкада, што не сустрэлісь
Як жа добра, што ты была.