КАРЭННI ЗНIШЧЫЦЬ…

Дабро i зло заўжды адносны часу:

Што сёння выклiкала слёзы, смутак,

Магчыма, заўтра ты палiчыш шчасцем,

Бо час зняволiў яшчэ больш прагнуцца.

 

Наадварот, калi глынуў паветра,

Праз сiта прасачылася з Галактык,

Не важна колькi, ў сэрцы зноўку вера

З надзеяй ў будучынь, бо свет кудлаты.

 

Бяда з усiх бакоў, калi у садзе

Зiшчаюцца карэннi паступова.

Слязой на сэрцы крах на даляглядзе,

У хуткiм часе – перакацi поле.

 

Дабро i зло статычны ў смерцi лоне,

Карэннi знiшчыць – дрэва засыхае…

Марыянеткай у чужым палоне,

Па лабiрынтах хiтрасных блуканне.