Настане вечар

Настане вечар цёплы зорны,

Нам часу бег не запыніць.

Мой край бярозава-азёрны,

Празрыстых край маіх крыніц.

 

Там пахне поле збажыною

І цешыць яблычны наліў,

А месяц жоўтай галавою

Кранае сіні небасхіл.

 

Ледзь чутна падпявае вецер

Матыў дзіцячых дзіўных сноў,

Яшчэ здаецца быццам свеціць

Далёкі свет з акон бацькоў.

 

Але не скрыпке ціха брамка

І не паклічыць маладосць.

Сумуе хата мабыць зранку,

Я для яе забыты госць.

 

Жыццё ляціць даволі шпарка,

За ім ніколі не паспець.

Калі гарэць, то ярка-ярка,

А не як прэлых лісцяў медзь.

 

2019