Небасхіл

Ася Фенікс

Нездарма да нябёсаў імчуся,

Мне патрэбны паветра глыток.

За яго я на смерць разаб'юся.

Быць бы птушкай, не наадварот...

Я баюся ўсім прызнавацца,

хоць у пекла пакіньце мяне:

між людзёў на зямлі заставацца

Быццам жыць назаўжды ў труне.