НЯНАВIСЦЬ I ДУША…

Нас на шляху чакае невядомасць,

Жыццё хвалюецца, як мора:

То шторм схiляе хвалямi да долу,

То штыль купае ў блiках промня.

 

Галоўнае, не даць палонiць сэрцы

Нянавiсцю да сiл варожых.

Нянавiсць для душы падобна смерцi,

Яе прыгрэць – не дай нам Божа!..

 

Наш лёс на крыж атрутай распiнае,

Дае глыток паветра д`яблу,

Баронiць моц паганцаў, незямная,

Ну а душа у лапах зябне.

 

Нянавiсць – долi нашае труцiзна,

Нягоднiкам – сама жывiца.

Малiтва цёмным духам за iх жыццi,

Дае iм сок на свет радзiцца.