ДУША –АГМЕНЬ ДУХОЎНЫ

Жыццёвы шлях адначасова

I доўгi, i кароткi, як iмгненне.

Хоць мераюць яго, вядома,

Гадамi, а душа – падзей спляценнем.

 

Яна скрыжалi нашых вёснаў,

Халодных зiм i восенi дажджлiвай,

У пахах кветак, сцежак росных,

Узлётаў i падзенняў, джал пчалiных…

 

Яна наш страж, ахоўнiк лёсу,

Святла пачатак i агмень духоўны,

Сумлення сок у час пагрозы…

То плача, то спявае птушкай вольнай.

 

Запець бы разам гучным трыо

З душою сэрцам з разумам суполкай,

Не змог бы долю растрапаць вятрыла,

Узняў на крылах, шлях звярнуў на зорку…