ЧАМУ СМУТАК У ВЕРШАХ?..

Чаму смутак у вершах маiх,

А не гучныя песнi i пляскi?

Гэта хмурага неба усхлiп,

Камянiстых шляхоў нашых лязгат.

 

Ястрабiных у безданi крык,

Точаць неба сцярвятнiкаў зграi.

Колер ясны за цеменню знiк,

Быццам коўдрай, закуталi хмары.

 

Праступiў сок зямлi, нiбы смоль,

Кроў звiлася слязою цягучай.

Быць маўклвай, сляпой i нямой

Заўжды ветры настойлiва вучаць.

 

Патрабуюць у сказах бемоль

Замянiць на дыез мелагучны.

Толькi сэрца маё гэта роль

Смагай волю спазнаць вечна мучыць.