Пілігрымы

Ішлі пілігрымы вясковай дарогай.

Няслі свае просьбы, падзяку да Бога.

Іх сонца пякло, іх дажджы палівалі.

А вусны малітвы ўсё роўна шапталі.

Ішлі пілігрымы. Няслі ў сэрцы веру.

Без цені дакору і без недаверу.

Гарэлі агнём ступні ног пілігрымаў,

А вочы казалі: нас Бог не пакінуў,

Мы дойдзем! Мы разам! Аўтар зусім блізка,

Прад Маці Будслаўскай падзём нізка-нізка:

Даруй, Маці Божая, нашы грахі,

Пашлі нам свій позірк, плашчом ахіні.

О, Маці Святая, дай сіл зноў устаць,

І жыць з верай у сэрцы, і з ёй паміраць!