Лiсты

Лiсты ад нас блукаюць, нiхто не скажа, дзе,

А вязнi iх чакаюць ад ранку кожны дзень.

Калi ж якi праб’ецца праз цэнзара муры,

Ад радасцi у сэрцы заззяюць лiхтары.

I ўзбудзiцца надзея - пакуты не здарма,

Цяпло у душы прыйдзе, i скончыцца зiма.

Уладзе усвядомiць ўжо час даўно прыйшоў -

Народ патрэбна знiшчыць, каб знiшчыць змагароў.

О колькi нам патрэбна ўсiм разам спраў зрабiць,

Каб у краiне вольнай у будучынi жыць,

Каб выйсцi з гэтай цемры i не вярнуцца зноў...

Ляцяць лiсты падтрымкi, удзячнасць i любоў.