Аднойчы...

(на беларускай мове)

 

Аднойчы недзе ў хмызняку

Насустрач шэраму ваўку

Знянацку выбег зайчаня –

Што ён спалохаўся, хлусня,

Бо нават часу не было.

Клац! Косткі хруснулі, як шкло,

І справа зроблена. Вакол

Зноў цішыня. Маўклівы дол

Быў абыякавы да зла.

Так, смерць аднога зберагла

Жыццё другога ў той жа час.

Вось вам пытанне і адказ

Пра сутнасць свету, шлях зямны,

Пра жорсткасць, часам без віны,

Пра выпадковасць і закон…

А зайчык? Трапіў у мой сон.