Анджей Валигурский Святая корова

Молода, красна, здорова

Жила дойная корова

Ела травку и мякину

Молоко давала с тылу

И зимой ведро и летом

Очень нравилась за это

Возносили ее так

Что свернули ей колпак

Утвердилась что святая

И раздулась пребольшая

Круче чем воздушный шар.

Не корова. А кошмар.

Подошел с ведром к ней Вицек,

Она в крики: - Вон, от сисек.

Бейся лбом доить желая,

Потому как я - святая!

Осмотрел ветеринар:

Не пора ли спустить пар?

Но и тут большой провал:

- Убирайся, коновал!

Это просто произвол,

У меня же ореол!

Врач ответил: - Жизнь не мёд

И клеймят с рождения скот

Принимает часто вол

Эту хрень за ореол.

Ты послушайся совета

Сделай срочно три приседа

Есть за газы опасение!

- Прекратите мне глумление!

Не нужны мне директивы! -

Трясла стейка инвективой.

Удалось врачу не сразу

Вставить клизму - литр квасу

Сразу спрятался в люцерне

Зная все скота паттерны.

Вдруг польётся грязи вал.

Но живот потиху спал.

Снова стала, как обычно,

Вежлива и симпатична.

Вывод: Вряд ли директивы

Клизм заменят перспективы!

 

Święta krowa

 

Mlekodajna, piękna, zdrowa,

Żyła kiedyś zwykła krowa.

Z przodu żarła trawę z sieczką,

A z tyłu dawała mleczko.

Dawała je w zimie, w lecie,

Uwielbiali krowę kmiecie.

Prawie hołd składali krowie,

Aż jej przewrócili w głowie.

Uwierzyła że jest święta

I zrobiła się nadęta,

Okrąglejsza od balona,

I jakaś taka natchniona...

Poszedł ją wydoić Wicek,

A krowa w krzyk: - Won od cycek!

W ziemię bij przede mną głową,

Jestem bowiem świętą krową!

Przyjechał krówski pan likarz,

- Co ty tak - powiada - brykasz?

Krowa, nie speszona wcale,

- Odejdź - mówi - konowale,

Właśnie czuję, że powoli

Dostaję już aureoli!

- Nieraz - rzekł lekarz - przy wzdęciu

Szajba odbija bydlęciu,

Nie bierz żeż, durny bawole,

Tej szajby za aureolę,

I posłuchaj mojej rady -

Zrób ze dwa lub trzy przysiady,

Bo cię te gazy uśmiercą!

- Milcz - krowa na to - bluźnierco!

Nie chciała słuchać dyrektyw,

Bluzgała stekiem inwektyw,

Aż doktor, co nie miał czasu,

Zasunął jej szprycę z kwasu,

Poczem schował się w lucernie,

A ta krowa jak nie świernie!

(czyli jak nie zaświergoli)

I brzuch jej opadł powoli,

Znów zrobiła się zwyczajna,

Grzeczna, i w ogóle fajna...

Wniosek: żadne dyrektywy,

Nie zastąpią lewatywy!