Анджей Валигурский Комплекс Трыпуцкого

У кого-то просто море впечатлений
У другого с этим острый дефицит
У Трыпуцкого источник вдохновения
Не блохастый пес, а тигр и термит
 
Возвращаясь, одевать обязан шлёпки,
А иначе мне супруга плешь проест
У Трыпуцкого иные постановки:
Шансонеты, кабаре имеют вес
 
Летом езжу исключительно в Камышин
А Трыпуцкий либо в Осло, либо в Бонн
Вся семейка то в Париже, то в Тбилиси
Где высокий туристический сезон
 
Напеваю примитивные романсы
Про акацию, мохнатого шмеля
А Трыпуцкий speaking English, parle Franse
Вечеринки, реверансы, вуаля
 
Ест Трыпуцкий то икру с шампанским хитро,
То кольраби с золотых, хрустальных ваз
А вот я, когда найду себе "пол-литра"
То не хватит похмелиться еще раз
 
Если только что-то длинное читаю
Мозг мой очень в это время перегрет
А Трыпуцкий без запинки поглощает
Сен-Симона и Виллона "Мой Завет"
 
О Трыпуцком всюду слышно. - Ах, Трыпуцкий
Я для них, для всех, презренная свинья
Называют недалеким либо тусклым
Только Ёся Дрептак смотрит на меня
 
Восхищается он мной без всякой меры
И дрожит, когда с восторгом говорю:
У меня из шёлка в доме интерьеры
И скульптура антилопы марки Гну.
 
У меня там шифоньеры и торшеры
Люстры, кресла, этажерки, шкаф-купе
Силикон, полиамиды, полимеры
С изумрудами кашпо. Ну и т.п.
 
Ёся слушает, раскрыв пошире ушки
Так наверно о Трыпуцком внемлю я
Это правда, есть у каждого Трыпуцкий
Но на счастье, и как Ёся есть друзья.
 
KOMPLEKS TRYPUĆKI
 
Jedni ludzie mają żywot znakomity,
Innym ludziom skąpi wrażeń los ich zły.
U Trypućki - i tygrysy, i termity,
U mnie tylko sporadycznie pies ma pchły.
 
Ja gdy wracam zaraz muszę wdziać papućki,
Bo inaczej - wredna żona ruga mnie,
A tymczasem proszę państwa u Trypućki
Szansonety, kabarety itepe.
 
Rzadko bywam w Kaczych Dołach lub w Kocmyrzu,
A Trypućko - to do Oslo, to do Bonn,
To w Paryżu, drodzy państwo, to w Asyżu,
Gdzie wyłącznie dolce vita i bon - ton.
 
Czasem miewam prymitywne dość romanse:
Gadu - gadu bez obiadu i ad rem,
A Trypućko spiking English, "parle franse",
Potem danse, reweranse i "że tem".
 
Ten Trypućko wbija kawior pod szampitra,
Kalafiory sobie je ze złotych tac,
A ja jak zobaczę gdzieś "pół lytra",
To to nawet nie jest po tym żaden kac!
 
Gdy coś czytam, to mam zaraz w głowie zamęt,
A Trypućko - bez różnicy rżnie pod rząd:
Saint Simona i Villona "Mój testament"
I Putrament mu nie groźny, i James Bond.
 
O Trypućce wszyscy mówią: - Ech, Trypućko...
Ale na mnie pogardliwie patrzą się
I platfusem nazywają albo ciućką,
Tylko jeden Józio Dreptak wielbi mnie!
 
Bo ten Józio patrzy we mnie niby w tęczę
I aż trzęsie się gdy czasem mówię mu:
- U mnie Józiu to z atłasu całe wnętrze
I wypchana antylopa marki gnu!
 
U mnie Józiu bajadery, pomdetery,
Garsoniery, bomboniery, fil a fil,
Polimery, habanery, et cetery
I sadzony diamentami złoty grzdyl!
 
Józio słucha rozdziawiając przy tym buźkę,
Tak mniej więcej, jak Trypućki słucham ja...
Bo co prawda każdy swego ma Trypućkę,
Lecz na szczęście każdy Józia swego ma!