Анджей Валигурский Пока ещё

вот тут в исполнении самого Анджея Валигурского, фоном та самая

"Голубая рапсодия" Георга Гершвина

 

Когда у вас дома собака и милая кошка

Довольно просторная с новым ремонтом квартира

И всё в вашей жизни неплохо, ну плюс-минус сносно

Когда есть победы, есть женщины, словно с картины

И полдень. И косо лучом светит солнце.

Приятно усесться на кресло. А рядом калачиком кошка.

В руке чтобы было пол-чашечки черного кофе

По радио музыка Гершвина. Дергаться в такты ногами

И солнечный свет задымить сигаретой "родопи"

На полках наставлен книги. И пыль с них клубит сторонами

И всё в золотисто-коричневом. Только рапсодия в синем.

И грустно немного, что это придется оставить

И в кресто не сядешь читая про трех мушкетеров

Так может случится, посмотришь - тебя там не станет

Хотя есть и кофе и кресло, и солнце на кошкиной шерсти

И дым от "родопи" по комнате пыльной витает

И точно, что дым сигаретный по комнате Гершвин блуждает

Собака поднялась и тявкнула, только никто не стучался

Как будто за дверью стоял и захлопывал зонтик

А кошка открыла глаза, промяукала : Здесь ты.

- Конечно мой котик, я здесь. Я держу еще форму.

 

 

Jeszcze

 

...więc jak się już ma psa i kota, i miłe mieszkanko spółdzielcze,

I wszystko się w naszym życiu układa tak plus minus znośnie,

I gdy się w tym życiu już miało tę - pewną ilość - dziewczyn,

I właśnie jest popołudnie, i słońce świeci skośnie,

To dobrze jest usiąść w fotelu, a kot niech się zwinie obok,

I żeby w zasięgu ręki było koniecznie pół czarnej,

A radio niech gra Gershwina, a my, kiwając nogą,

W ten skośny promień puszczamy dym z papierosa carmen.

Na półkach piętrzą się książki i pył z nich wiruje w słońcu,

I wszystko jest złotobrunatne, a tylko rapsodia błękitna,

I trochę smutno, że trzeba to będzie zostawić w końcu,

I już się nie siądzie w fotelu, żeby Trzech Muszkieterów poczytać,

Bo może się kiedyś tak zdarzyć, że patrzysz - a ciebie już nie ma,

Chociaż jest kawa i fotel, i słońce na kociej sierści,

I chociaż wciąż jeszcze w powietrzu snuje się dym z carmena,

I równie jak dym błękitny wciąż snuje się ten Mister Gershwin.

...pies podniósł głowę i warknął, ale nikt jakoś nie wszedł,

Choć ktoś stał jakby za drzwiami, i jakby zamykał parasol...

Kot otwarł oko, popatrzył i mruknął: - Jesteś tu jeszcze?

Jeszcze tu jestem, mój kocie. I jeszcze wciąż trzymam fason.