Жыццёвы шлях.

Я не спяшаючысь iду,

пакрыху думаю,

аб нечым...

У скарбонку памяцi кладу,

штось з думак -

што хачу збярэгчы.

 

Што-небудзь нават запiшу -

каб засталася думка,

дзецям...

Паволi йду,

я не спяшу -

бо шлях жыцця

нiкуды не падзенецца.

 

Што сустракаю я на iм -

ператвараю у разважаннi.

Пакiну зямлякам маiм,

не у назiданне,

а - з пашаны.

 

Я сам шукау

усялякi сэнс -

у думках продкау...

Збiрау сабе iх,

быццам Крэз.

Цяпер раблю наадварот я...

*+*

вечар, кава, цыгарэтка, пад Яблыняй.