ПАРАСТКI

Расткi самасвядомасцi,

Культуры i духоўнасцi…

Што прараслi карэннямi,

Не зможа знiшчыць, нават, ураган.

Астрогамi i кратамi

Не загасiць, не ўтаймаваць вулкан!

 

Бо парасткi iмкнуцца ў неба-сiнь,

Задумайся! Ахвяры ацанi…

Няма той сiлы –

Што зможа затрымаць людскую плынь

Ды загубiць праростак у цянi.

 

На нiве прараслi зярняты…

Яны праб`юць сваiм растком гранiт,

Бо вельмi вабiць да святла iх...

Як моцны неадымавы магнiт!