Зямля мая

Іду сцяжынкай вузкаю ля жыта да ракі.

Любуюся прасторамі, збіраю васількі.

Гуляе вецер хвалямі па спелых каласах.

Спявае лета цёплае, чаруе кветак пах.

Вадой рачной сцюдзёнаю абмыю з твару пыл.

Зямля мая, бацькоўскі край, ты-мой надзейны тыл!

Зімой ці летам, восенню ці веснавой парой,

Люблю цябе,зямля мая, і сэрцам- я з табой!