БЕЛАРУСЬ СЁНЯШНЯЯ.

Сон палёг на ўсю Краіну…

Рэдка хто – у поўдрымоце…

І жыццё – праходзе міма,

бо – няма Жыцця ў балоце…

 

Хтосьці, шчэ бывае, ўскрыкне

скрозь дрымоту, пастаральна…

Быццам зарыдала скрыпка –

бо, струну яе парвалі…

 

Тут – ні шчасця, ні лагоды.

Жабам толькі лацьві, разі…

Кара тут неверагодная –

зараз тут жабрак ва Ўладзе…

 

Сон палёг на ўсю Краіну…

Рэдка хто – у поўдрымоце…

І жыццё – праходзе міма,

бо – няма жыцця ў балоце…

*+*

вечар, Мінск, Лоджыя

**(лагОда – благодать; лацьві – хорошо; разі – только;

кара – наказание; неверагодная – невероятная; зараз – сейчас;

жабрак – беспутный нищий; ва Ўладзе – во Власти).