Не кувай зязюля.

Пра гады жыццёвыя, на белым гэтым свеце,

Не кувай зязюля раніцай у лесе.

Няма болей радасці – дарагое стала на патрэбу

І жыццё само, і кавалак хлеба…

Ад жыцця такого і ад гэтай долі,

Без цябе зязюля сумна на душы і у сэрдцы болі.

Кожны дзень турботы, як пражыць той дзень-

Не пазнаць хваробы, не сатлець, як пень…

Витебск-Веремеюк С