Я ПАЕДУ НА РАДЗіМУ

Я паеду на радзіму…

Да дзіцячага двара…

Край каханы, край ДашкОўскі…

Падзялюсь з ім, што збылося…

Дзесьці там, пад небам сінім,

каля дуба, ля Дняпра,

на адхонах прыдняпроўскіх –

там дзяцінства засталося…

 

Я паеду на радзіму…

Дачакаюсь тут я лета,

летняй, ранішняй расы…

Анікому не даступен…

Тут я свой, я не чужак тут…

Скіну з ног я сандалеты,

і пайду, пайду басы…

І запырскаюць з-пад ступняў,

між травінак, лягушаты…

 

Я паеду на радзіму…

Там нахлынуць успаміны…

Я вярнусь ў дзяцінства Час…

І пайду знаёмай сцежкай,

ўсё навокал тут мне звычна…

Край ДашкОўскі, край мой мілы…

Ты мне даў жыцця запас,

і паводзін незалежнасць,

і жывой вады з крынічак…

*+*

…уначы 24 мая 2013г.