Евгения Янищиц Слов медяки, эмоций омулеты
Слов медяки... Эмоций омулеты...
Играй лучом любовной силы ток!
Душа, так набивается в поэты,
что давит тяжестью уже ее оброк.
Ты мерь, челночек сельские аршины,
Верни меня, да на свои круги!
Прошли века, баталии, картины ...
Кому и чём не отданы долги?
На карте мира кто расставит точки -
Политикан или простой поэт?
Еще не все раскопаны кусочки
Погибнувших от хищности планет.
А мир опять - соблазны да интриги,
А мир опять на острие идей.
... Мои вериги - будущие книги,
Я думаю про вас, как про людей.
Слоў медзякі... Пачуццяў бранзалеткі...
Слоў медзякі... Пачуццяў бранзалеткі...
Іграй, святло! Струмень, любові ток!
Душа, ты напрасілася ў паэткі?
Глыбей, з гадамі, чую твой аброк.
О ты, чаўночак сельскае хаціны,
Вяртай мяне ды на свае кругі!
Прайшлі вякі, баталіі, карціны...
Каму ж і чым не сплочаны даўгі?
На карце міру хто паставіць кропку —
Празорлівы палітык ці паэт?
Яшчэ не ўсе раскрыліся раскопкі
Загінуўшых ад хіжасці планет.
А свет ізноў — спакусы ды інтрыгі,
А свет ізноў на вастрыні надзей.
...Мае вярыгі — будучыя кнігі,
Я думаю пра вас, як пра людзей.
