Беларуская матэматыка.

Мы ўсе навУчаны,

са школы,

валодаць лічбамі так-сяк.

Хапала гэтага дакОлі

сямейны ўладкаваць “абчак”.

Разложыш грошыкі –

к паперачцы паперку:

за газ,

за хату,

за святло,

за тэлефон...

І заставалась шчэ:

каб прыкупіць штаны,

каўбаскі

з паўлітэркай,

і на далЯры –

“заначкай” палажыць ў схарон.

Таго-сяго хапала:

ў помач дочцы,

унучцы - “ноутбук”,

унуку – лісапед.

І шчэ хапала,

“между прочым”,

на мОгілкі адкладаваць,

сабе.

 

Так і цягнуўся слаўна век.

Было нямнога,

ды й – нямала.

Бо на жыццё усёж хапала,

калі ты - проста чалавек.

Тут – напрацуеш,

падхаўтурыш там,

багаценька...

Сплюсуеш – і ў вусы ня дуеш.

Карысная навука – матэматыка!

А зараз нешта ўсё “ня так”…

 

І грошай лацьві выдаецца...

Але, складеш, адымеш...

І у кішэнях – пустата...

Куды дзяецца?

Працуеш болей,

дзьве, ці тры хаўтуры!

Падлічыш свой зарОбак загадя,

а адымаеш...

Маць тваю!

Усё зграбае шурык!

...і супчык варыш - “на касцях”...

 

Ня сходзяцца “навучныя” разлІкі,

бо, болей, чым зарОблена, затраты...

І ТУТачкі ўблытАўся майстра крадзяжу!

За што ні возьмецца, лайдак – “эканаміст-палітык”,

адразу справа гэтая - ў заднІцы!

Гляжу -

нікчэмнаю зрабіў навуку, нават,

Матэматыку...

*+*

(валодаць – владеть; лічбами – цифрами; хапала – хватало;

гэтага – этого; даколі – до сей поры; уладкаваць – упорядочить, распределить; “абчак”–“общак”; паперачка– бумажечка; шчэ– ещё;

лісапет (жаргон) – велосипед; лацьві – приятное количество;

падлічыш – подсчитаешь; заробак – заработок; разлікі – расчёты;

здаецца – кажется; ўблытаўся - вмешался; крадзяжу - воровства;

заднІца - жопа).