В нас, в санаторіі, Купаjло вш!

В нас, в санаторіі, Купаjло вш!
А ны ізгнаньне тьмы з лёху
 
А тело требует не піщі,
Не прікасанья нежных рук,
А только чтобы са j Учітель
Спакоjна защітітц ат мух.
 
Бо ж в санаторіях ув Саші
Шэ j есця щося лучшэ бульб.
А ты іды зробы мні градкы,
Дэ б но бурек, да моркв с цыбульк.
 
Но в нас асаны тількы важны:
Сядысь туда да гындэ стуj.
Да коб оно побільш вам мяска
І водкы морэ спечь кішку.
 
Ну, j мы ж таксамо гонды палым
І шмалым онь... чого-то гусь?
Да, вот гудэ аж шось в пудвалы:
Бо шэ с зымы храныф там суп.
 
І дэ б нам свічка за дінаріjк
Чы, мо, соломк зажечь ля дружк?
Бо вчора, гох, мытлоё вжарыв ш.
О так мы j бережом ізбу,
І всякі наші хаткы главны:
Шо сэрцэ, шо свою башку...
Да шо но толку вам казаты.
Я ж вас чомусь прам нагучу.
 
Я тут чытаю Ёгу Агніj:
Ты выдыль тіло хоть з гонуч,
Шоб ек умрэш тіпа ув батюшк,
Ны стало ныц, бы ва Ісус.
 
Бо ж тіло звірскэ зразу j фшпарыш,
Колы ты чукча, німыць, скунс.
Про шо ж молылысь те ж монахы:
Ны даj, Господь, мучэнь ввырху!
 
То, значыть, шо мы – будым баб всё
Оно затрахіваць павсюд?
Іль взьмэмо некы світлы граблі
Да граба гэтого к Мамульк?
 
Хаj ж тішына оно вокруг.
Хаj нэбо ззяе на Януль.
Мы станым разОМ: Я і Друг –
І хаj Агні ув граjдугу.
 
...ну, так прымерно, бы онь с тучк