Мы тут шэ ексь но андэртальцы,

Мы тут шэ ексь но андэртальцы,
А ны якыjсь уж прамо Пан
 
Повсюду, ах ты, ароматы!
В деревне, го, така краса!
То ты вжэ, Ленка, прызжаj там
Со j вся казаша Алма-тав.
 
Да і, чого там, астраханскы,
Вы там таксамо ны дрымаj зь.
Бо в Васі гондэ стікы малпыj!
І всі но j красюць галюна.
 
От выjшов я но трохы с хаты –
А вжэ на лавцы с 5 котят.
Да і щынков са сукаj з 20.
О дэ тобі хозяева!
 
Однажды екся я тут в дао,
Ну, оказався спакваля зь.
Бо ек шэ сіно загрыбаты.
Ну, голышом. Ны козь ныма жь.
 
А тута хтося вжэ ровэром:
Э, здравствуj, барын!.. – в зад, хы, нам.
Ну, і хана. Коль Ёг ты дэся вш.
Аж здрыганулася душа.
 
І скількы авры зжэрла падла?
А хто то бачыть з немавлят.
Усі ж наівны – быто Вацкыль.
Доверчівыj, святыj аж прам.
 
О гэтак карму одробляють.
Колы прэдав колысь гурка.
Вот так пошов і Века-Нанда:
Но векнув тыхон од Быка.
 
А мы ж та самая душманк бы-к.
Пырвоплотымшысь так слегка.
Бо панаравылась всіх пхаты ш
В якую дырку па начах.
 
Чого ш мы тут всэ нараДжаjЕмс.
Бо ж навырху одна нара, х.
Вот мы j нырах оно j кахаем.
Татарок крымскых мужлават.
 
Вот за гокном якась мылькае.
Да вся такая галышня!..
Сусідка: згнала мужыка дэсь.
А мы ш ля jіj ны музыкант.
 
Корочэ, стыдно... стыдно нам,
Шо в медітацыj аж впадаjм
Коло дорогы в Радчыцк прам.
Дэ ж тут пуд лып бынзін ны гахнэ.
 
... от гэто хто ля нам звонарэ?
Да волонтёрка ж нека вжа б