Анёл
У блакітным небе я лятаў,
Сярод святла не бачыў цемры.
Наогул больш, чым за сто лет,
Не знік яшчэ анёл бясследна.
Я хворы быў - не ваша справа,
Калісьці марыў стаць смяротным,
Падзей, што з кім-то адбывалісь,
Я не чакаў, но ім зайздросціў.
Ня трэба слоў, каб я Вам верыў,
Сумленне страцілі аднойчы,
Вы здрадзілі мяне, тым самым,
Прымусілі выццём выць воўчым.
Упаў з аблок, барвовых ценяў,
Паветра больш не кажа слоў,
Смяротна хворы лёг, быў першым
Анёлам, што памерці змог.
