Кахаю вачыма вясны

Кахаю вачыма вясны

 

І шчасце сваё берагу,

 

Прыйшоў ты і ў мары ,і ў сны--

 

Я жыць без цябе не змагу.

 

Вачэй тваіх ясны блакіт--

 

Аж нельга адвесці пагляд--

 

Так вабіць мяне ,як магніт.

 

Ці ж будзе дарога назад?

 

Чакаю імгнення сустрэч,

 

Сагрэцца б цяплом тваіх рук.

 

Свайму пачуццю не пярэч--

 

Ты   ж ведаеш,як ты мне люб.

 

Аддаўшы мне сэрца сваё,

 

Сказаў ты,што мой назаўжды.

 

І стала прызнанне тваё

 

Крыніцай гаючай вады.