Тугой,як тонкім шалікам абкрыта

Тугой,як тонкім шалікам абкрыта--

Навошта ж я цябе тады знайшла?

Калі ў душы ізноў смяецца крыўда,

З таго,што доўга вера ў ёй жыла.

Не трэба больш--прэч голас твой і крокі.

Забыцца ,назаўсёды адысці.

Не блізкі ты--ужо ты стаў далёкім,

А ўсё ж спакою не магу знайсці.