Калі ўспомніў --і ёкнула сэрца:

Я, пахучай  галінкаю бэзу,

 

 Шапацець табе буду уранні,

 

 Каб успомніў дзяўчынку-гарэзу,

 

 Што калісьці ты зваў на спатканні.

 

 Агарнула трывога бяссоння:

 

 Дзе ж ты,шчасце маё веснавое?

 

 Затрымайся у нашым палоне,

 

 І пяшчотай падзеляцца двое.

 

 Хай з табою заўжды застаецца

 

 Пачуццё,як вялікае дзіва.

 

 Калі ўспомніў --і ёкнула сэрца:

 

 Пэўна,быў ты таксама шчаслівы.