Гусан* Аваси. Любовь человеку рану наносит (перевод с армянского)
__________________________________________________
Յարը մարդու յարա կուտա, շատ ուշ հասկացա,
Ժայռից պոկած սիրտը նրա քնքուշ հասկացա,
Յարս ինձ չասաց «Դեղ տամ վերքիդ, առ դիր, ով աշուղ,
Սեր երգելուց ձեռքիդ սազը վայր դիր, ով աշուղ»:
Երանի չոլերն ընկնեյի,
Անտուն ու անտեղ մնայի,
Սարի պես դարդ ունենայի,
Յար չունենայի։
Յարի սերը շատ անուշ է, լավին լավ չի գա,
Յարի դարդը ծակող փուշ է, ցավին ցավ չի գա,
Քաղցր է նրա տված ջուրը, անմահական է,
էլ չի հանգչի տված հուրը, հոգի կհանե։
Երանի չոլերն ընկնեյի,
Անտուն ու անտեղ մնայի,
Սարի պես դարդ ունենայի,
Յար չունենայի։
Հազար տեսակ տանջանք կուտա վարդը բլբուլին,
Ով յար ունի՝ նա կիմանա դարդը բլբուլին,
Ես Հավասն եմ, սոխակի պես վշտերս եմ լալիս,
Սիրո հուրը իմ սրտակեզ՝ հանգիստ չի տալիս։
Երանի չոլերն ընկնեյի,
Անտուն ու անտեղ մնայի,
Սարի պես դարդ ունենայի,
Յար չունենայի։
__________________________________________________
Любовь милой больно ранит – поздно понял я,
Как о скалы сердце рвётся – это понял я.
Мне не скажет: «Вот лекарство – исцелись, певец.
О любви не пой и саз свой отложи, певец».
Мне б в полях всю жизнь скитаться,
Без родных навек остаться,
Мне б печаль размером с гору.
Только б не любить.
Любовь милой так приятна – слаще не найти,
Ссора с милой – шип разящий, горше не найти.
То сладчайшею водою жизнь тебе вернёт,
Тут же пламенем окинет, душу заберёт.
Мне б в полях всю жизнь скитаться,
Без родных навек остаться,
Мне б печаль размером с гору.
Только б не любить.
Бесконечно истязает роза соловья,
Кто влюблён, тот разделяет горе соловья.
Я, Аваси, горько плачу словно соловей,
От огня любви покоя нет душе моей.
Мне б в полях всю жизнь скитаться,
Без родных навек остаться,
Мне б печаль размером с гору.
Только б не любить.
__________________
*Гусан - бродячий музыкант.
