Крык сэрца

Сэрцам мары Айчыны кратаю,

Суцяшаю нясцерпны боль.

Ён абвіў мае думкі кратамі --

Замест сонца -- з бетону столь.

 

Бачыць хочацца неба сіняе

І вясны незабыўны спеў...

Каб мой лёс, што пакрыты інеем,

Сэрцам выпіць жыццё паспеў.

 

Я хачу, каб травінка кожная

Мне шаптала дзівосы-сны

І каб маці, Святая, Божая

Край вітала падчас вясны.

 

А пакуль я жыву за кратамі,

Дзе штоноч раздаецца плач.

Сэрцам думкі Айчыны кратаю,

Каб не знішчыў надзей палач.