Лекі паэзіі

Паэзія, нібыта лекі

Для чалавечае душы:

Як для зямлі палі ці рэкі,

Ці з мілай ноч у шалашы.

 

Яна кранае нашы думкі

Надзённай музыкай жыцця

І прымушае слухаць гукі

Ў якіх ёсць вечнасці працяг.

 

Дык што ж хаваеца ў тым слове,

Што ўчора выказаў паэт,

Калі пісаў на роднай мове

Свой верш? -- Радзіме камплімент.

 

У вершы тым -- святло і шчырасць,

Пяшчота думак, дабрыня...

І прыгажосць твая, Айчына,

Дзе верш любоў'ю набрыняў.

 

Красуюць там лугі, а травы

Зіхцяць агменьчыкам расы,

Якім паэт залечваў раны,

І твор пісаў пра каласы.