ДАРОГ

Сказаў аднойчы мне сусед:

– Дарог на свеце многа!

На іх сышоўся клінам свет

І шчасця, і трывогаў.

 

Дарогі ўсе вядуць туды,

Дзе нас заўжды чакаюць.

Дарогі нашыя сляды,

Бы кнігу дзён, чытаюць.

 

Я сёння крышку занямог,

Ды прыгадаў дарогу,

Якой пайсці адзін не змог,

Каб пакланіцца Богу.

 

Дарогу тую людзі ўсе

Здавён завуць гасцінцам.

На ёй Анёл спачыць прысеў,

Вучыў народ пасціцца.

 

На месцы тым цяпер царква

Трымае горда плечы,

Каб думка нашая цякла

Тым шляхам чалавечым.

 

1998