НА КРЫЖЫ ДАРОГ

На крыжы растаптаных дарог

Прыпыніўся наш лёс чалавечы.

Дзень стамлёны ўвагнуў свае плечы,

Бы той дзед, што ў хадзьбе занямог.

 

А ісці болей сілы няма,

Бо дарога душой састарэла,

І сцяжынка, што ў поле вяла,

Дзеда позіркам дзён не сустрэла.

 

Анямеў ад бяспамяцтва час.

Перасохла жывая крыніца.

Дзед вартуе крыжы па начах,

Дзе шляхоў пралягае граніца.

 

2005