КРЫЖ ЛАЗАРА БОГШЫ

Ты чуеш, Айчына, як сын твой стаміўся

Ісці да цябе праз гады?

Ты сёння жывеш у нязведаных высях,

Далёка твой вобраз святы.

 

А крыж Еўфрасінні ад Лазара Богшы,

Што скрадзены быў у людзей,

Сам д'ябал прадаў за шалёныя грошы,

Каб знішчыць намолены дзень.

 

Без крыжа спакою і шчасця не будзе,

Бо ён дабрыню ў сэрцы нёс:

Надзею дарыў і зямельцы, і людзям,

Ад бед ратаваў іхні лёс.

 

Сягоння я небу Айчыны малюся

І Бога прашу аб адным:

Вярні ўсе святыні маёй Беларусі,

Каб памяць не сцерлі гады.

 

Малітва застыгла… На пахмурным небе

З маланкаю крыж узышоў.

Ён сёння народу і небу патрэбен,

Як вера славян да крыжоў.

 

2015