Вечерний звонок по телефону.

Са  зборніка "Косаўскі  зшытак".

"Вячэрні  званок  па  тэлефону"

***

ПазвОніў  нехта...

Памыліўся  нумарам...

Ня  верыў  доўга...

І  угаворваў, каб  паклікаў  Кацярыну...

Я, ляпнуў  з  гумарам –

што  збегла  некуды,

аж  грымнула  дзьвярыма.

 

– То  можа, да  цябе  бяжыць  па  вуліцам ?

– То  можа, вы  дамовілісь  сустрэцца ?

І  ён-такі  паверыў  маёй  дурасці...

І  адключыўся...

Кахае  мабыць,

і  надзеецца...

 

Ня  ведаю –

сустрэлісь, альбо  не...

Ці  можа,

пОтым  і  дазвОніўся...

Сяжу  на  хаце,

і  ніхто  не  звОніць  да  мяне.

Шкада...

Бо  я – ня  сплю...

Сяжу  адзін,

з  бяссонніцай...

*+*

28 красавіка 2014 г.   вечарам  у  Косава...

*( памыліўся – ошибся; нумарам – номером; паклікаў – подозвал;

з  гумарам – с  юмором; некуды – куда-то; дамовілісь 

сустрэцца – договорились  встретиться;  кахае  мабыць –

любит  наверное; шкада – жаль).