Ян Вермеер  - “Девушка с жемчужной серёжкой”.
(Нидерланды, гор.  Дельфт).
 **.**
 
"ЖамчУжная  завушнІца"
(Вольге  Пятроўне  прысвячаецца).

Знаёмая  мая
згубІла  завушнІцу…
Не.
Не  з брыльянтам,
ў  трыццаць  тры  караты.
А  з  жамчУжынай  у  срэбранІцы.
Ня  вельмі  і  дарагавАтая…

Сум  і  смУтак  ахапіў  Пятроўну.
Смокча  валідол, з  сардэчных  мук…
Ды  і  выгляд  нейкі  нездаровы.
Кажа,
завушнІцы – падарунак…

Не  сумуй, жанчынка  дарагая.
Ня  бядуй  па  згУбе, ты  павер  мне,
у  гісторыі  была  бяда  такая.
І  жывапісаў  яе  нам  Ян  Вермеер...

З  завушнІцаю  здарЫлася  прапажа.
У  Нідэрландах, у  яго  дачкі – Марыі…
І  Ян, мастак, пад  творчым  эпатАжам,
замацаваў  гісторыю  ў  карціне.

Вось, пабАчце,
завушнІца  тут – аднА !
І  нАзва  у  карціны:
“Дзяўчына  з  жамчужнОю  завушнІцай”.
Як  Мона  Лізачка, глядзіць  яна,
на  нас –
галландская  краса-дзявіца…

Хачу  параду  даць, Пятроўна, Вам…
Параду  не  старога  мужыка…
Адна  у  Вас  жамчУжынка,
адну  і  ўсуньце,
на  кожны  дзень – на  розныя  бакІ.
І, як  Марыя,
профілем  красУйцесь !
І  не  заўважаць  недахопа   мужыкі…
*+*
4 кастрычніка 2013 г.
**( наёмая – знакомая; згубІла – потеряла;  завушнІца – серёжка;
у  срэбранІцы – в серебряной оправе; сум  і  смУтак  ахапіў – печаль и тоска  охватили; па  згУбе – по утере; парада – совет; недахопа – недостачи).