Мистика
МіСТЫКА.
***
У памяшканні двое –
я, і Нехта – глядзіць з люстэрка,
на мяне.
Мужык нябрыты,
не кабета –
вусы тапыршча, шчокі дзьме...
Маўчыць,
і не адкажа нават,
калі я з ім – загавары.
Люстэрка – шкло.
Навокал – рама.
Як дзверы – з хатаю ўнутры...
Стаіць спакойна,
і – не тоіцца.
Там – гаспадар ён.
Тут ён – госць.
Жадаў бы з ім я пазнаёміцца.
Ды, не прайсці за шкло наскрозь...
Хацеў бы зведаць –
як яму жывецца.
Што за прастора,за вакном.
Краіна як яго завецца,
ў якой ён там жыве –
за шклом...
Пайшоў я,
але – азірнуўся.
І ён – кудысь пайшоў, за чым ?..
Назаўтра зноў сюды вярнуся –
сустрэнемся,
і разам памаўчым...
*+*
28 траўня 2014 г.
***
У памяшканні двое –
я, і Нехта – глядзіць з люстэрка,
на мяне.
Мужык нябрыты,
не кабета –
вусы тапыршча, шчокі дзьме...
Маўчыць,
і не адкажа нават,
калі я з ім – загавары.
Люстэрка – шкло.
Навокал – рама.
Як дзверы – з хатаю ўнутры...
Стаіць спакойна,
і – не тоіцца.
Там – гаспадар ён.
Тут ён – госць.
Жадаў бы з ім я пазнаёміцца.
Ды, не прайсці за шкло наскрозь...
Хацеў бы зведаць –
як яму жывецца.
Што за прастора,за вакном.
Краіна як яго завецца,
ў якой ён там жыве –
за шклом...
Пайшоў я,
але – азірнуўся.
І ён – кудысь пайшоў, за чым ?..
Назаўтра зноў сюды вярнуся –
сустрэнемся,
і разам памаўчым...
*+*
28 траўня 2014 г.