Cокал

Цемра навокал,
Ляціць у небе сокал.
Цябе ў сне спаткаю,
Але не пазнаю.
Калі будзеш блізка,
Паляціць сокал нізка.
Цябе разглядзіць,
І зноў мне прамовіць:
Дзе землі тыя,
Нашы радныя,
Дзе сонца ззяе,
А думка рацыю мае.