Охрана Государственных границ

"Ахова Дзяржаўных межаў". Са зборніка “Гішторыі дзеда Алега”.

***

Выйшаў я пад вечар з хаты –

бачу, з неба мне ў ва двор,

апушчае касманаўта

парашутавы шацёр.

 

Я на хату, за пярынай –

касманаўту падсцяліць.

Бо, калі ён жопай грымне,

можа ж ён яе адбіць.

 

Гэта ж вам – не шурык з даху,

а нябесны касманаўт.

Рассцяліў пярыну змаху,

і крашчуся : – Сьвят! Сьвят! Сьвят!

 

Касманаўт той вопыт мае –

на пярыну, ў аккурат !

І, сур’ёзна так, пытае :

– Гэта – Мінск, ці – Ленінград ?

 

Я ў адказ, што гэта – вёска.

І чарку, з хлебцам, паднашу.

Я па-віду тока просты...

А Дзяржаву – старажу !

 

З неба... Можа і не наш ён...

Можа Западны шпіён –

аглядаў тут нашы пашні !

Дзе тут бульба, дзе тут – лён...

 

А лён, і бульба – гэта грОшы !

Заграбуць сабе, таво...

А хрэна вам ! Ня Красна Плошча,

дзе Руст – скрозь рускі “ПВО” !

 

Касманаўта я – на лаўку,

ў рукі – сала, й – самагонкі...

і тэлефаную – Глаўнаму,

што спаймаў я тут шпіёна !

 

Не прайшло і поўгадзіны –

касманаўт ужо ў “дупЕль”...

А тут і пагранцЫ, радзімыя...

І павялі шпіёна, як мамзель !

 

Яно, канешне б, мне медАлю...

Ці, грОшай – каб на лісапету...

Дык не ! Па мордзе тока далі –

не вякаў, нават каб, пра гэтае...

 

Ну, ня далі мне мядалі...

Я жа – прОсты, я – ня горды...

Я ж - Дзяржавачку сцярог !

І ня буду я скандаліць,

што пабілі маю морду...

Я лён і бульбачку – збярог !

*+*

29 сакавіка 2014 г.

**( апушчае – опускает; змаху – с размаха; пытае – спрашивает;

пагранцЫ – пограничники; лісапета – велосипед; нават каб – даже;

сцярог – охранял; збярог – сберёг).