Поздняя любовь.
ПОЗНЯЕ КАХАННЕ.
Неба хмарыцца...
Восень хмуруцца...
Дожджык скардзіцца...
Вецер дуецца...
Мы гуляем,
а след за намі,
лісце гоніцца...
Абдымаемся,
і ўзлятаем –
узнімае нас парасонік...
Разам з хмарамі мы блукАем...
Вецер цягне нас ўдалячЫнь...
Ад пачуццяў нам не ўцякчы...
Нас нясе кудысьці Каханне...
*+*
( скардзіцца - жалуется; узнімае - поднимает ввысь;
парасонік - зонтик; блукАем - скитаемся;
пачуцці - чувства; кудысьці - куда-то).
