Кала станцийи - будя камуна!

         Кала  станцийи.
 
                                        Слова  П. Безъязычного.
 
Кала  станцийи – будя  камуна!
Захадились  йие  бадавать.
Ни  канторы  пакыля,  ни  клуни -
У  хливах  давадилася  спать!
 
От – суджанцы  спридвеку  арали,
Апхадились  вавек  биз  грашэй -
Камунисты  у  Доли  дастали
Дли  камуны  найлуччих  людей!
 
Кала  Суджы  спридвеку  трымались,
Якась  голат  вдалось  пиряжыть.
Бачиш,  голаду  дужа  злякались -
Кращя  блиска  ад  гораду  жыть!
 
Дак  ускрось  на  базаря  казали,
Шо  уместя  пачьнуть  начювать!
Де  жа  трахтар  яни  захавали,
Шоб  усех  адиялам  вкрывать?
 
Ни  вдалася  чягося  камуна –
Ниприкладна  було  биз  грашэй,
Паказали  камора  та  клуня,
Камунизьм – ни  дли  нашых  людей!
 
Камунисты  ускрось  галасили,
Шо  найлучьчяй - була  ба  бжала,
Кольки  б  мёду  калоды  насили,
А  бжала – биз  грашэй  ба  жыла!
 
Камунары  да  хат  развярнулись -
Захадилися  йих  бадавать.
Ад  камуны  усе  адвярнулись -
Занудилися  трахтар  чякать!
 
Ни  вдалось  утрыматца  камуня,
Выявляйитца - проста  калхоз.
Дак  пускать  ни  даводитца  слюни,
Даля – нечяга  нюхать  навос!
 
Хать  у  горадя  й  трохи  заробиш -
Боля  ты  ни  пабачиш  бяды!
З  маладыми - ничёга  ни  зробиш:
Йих  у  горад  вязли  пайизды!