НА ЧУЖБIНЕ

Распусцiла промнi-косы

Сонейка маўклiва.

Па траве высокай, роснай

Мiргае гуллiва.

 

Бы ў дзяцiнстве басаногай

Я бягу за промнем.

Разлучыла нас дарога

З ветлым домам родным.

 

За гарамi, за марамi –

На чужбiне хата.

Толькi сэрца ў родным краi

Плача – вiнавата.

 

Там сцяжынкi радавыя,

Там слядочкi мацi.

Ды шкада, што бура вые,

Шчасце не спазнацi.

 

Я на крылах з цёплым ветрам

Затушу стыхiю.

Збаўлю дом ад злосных бедаў,

Боль слязою змыю.

 

Заквiтнее край мой зноўку,

Заспяваюць птахi,

Вернуцца здалёку

Да радзiмых дахаў.