ХМАРА ЦЯЖКАЙ ЦIШЫНI

Хмара цяжкай цiшынi

Навiсае, плечы давiць.

Чорны коршун ў вышынi

Сее страх з дажджом крывавым.

 

Свае крылы распасцёр,

Як цiскамi, кiпцюрамi

Цiсне сокi фантазёр,

Скрыўшы сонца купаламi.

 

Ўе вяроўкi ў цемры злой,

Мочыць iх хлуснёй паганай.

Элiксiр жыцця лухтой

Замяшчае акаянны.

 

Носiць ў дзюбе смерцi пах,

Выдзеўб сэрцы у паслушных.

Ў цiшынi лiсток зачах,

Зачарсцвелi моцна душы.

 

Толькi продкаў гучны клiч

Моцы дасць карэнням праўды,

Абарве пажухлы лiст,

Мост збудуе з намi ў заўтра…