СОК ВЯСНОВЫ…

Не хмурыць неба свае бровы,

Ды не дрыжыць пад коўдраю буранаў.

У промнях песцiцца багровых,

Слязу схаваўшы спрытна за туманам.

 

Бывае мiргае з усмешкай,

Гукае цёплым ветрыкам вясеннiм.

Зiма збiраецца паспешна,

Знiмае састарэлае адзенне.

 

Вясна настырна iзумруды

Нанiзвае на дрэвы i паляны.

Бяжыць па жылах з гукам цудным

Нектар жыццёвы, сок вясны духмяны.

 

Вясновы рытм вятрыла носiць,

Прастор прачнуўся ад зiмы-шаманкi,

Смагардавыя хвалi-космы

Хвалюе лёгка вецярок рахманы.

 

Дае вясна прыродзе моцы

Ажыць i заквiтнець стракатым полем.

Сагрэць расточкi зыркiм сонцам,

Што лашчыць промнем свежае раздолле.