НЕ СТАЦЬ ГАРГОНАЙ

Калi не Божыя вядуць законы,

А верхаводзiць хiтрасць хвацка,

Служыць – у хуткiм часе стаць гаргонай,

Стаць персанажам для нападкаў.

 

Паверыць у бязглуздзiцу душою,

Ды прызываць на шлях няверных –

Замазаць лiпкiм брудам, як смалою,

Свой шлях, закончыць яго ў цернях.

 

Каб з цiны тванi выйсцi непрыкметна,

Патрэбна вывернуцца змеем.

Калi змянiла колер недарэчнасць,

Адчуць – з якога боку вее.

 

I самае галоўнае, што верыць

Павiнен толькi ў час гаворкi,

Падкрэслiць для натоўпу сiлу, вернасць,

Што за iх лёс ты звернеш горы.

 

Ачнуцца ад хлуснi цераз хвiлiну,

Не помнiць нават сэнс размовы.

У гэтым шанс прайсцi па лабiрынту,

Кiрунак запрыкмецiць новы…

 

А можа шлях свой з самага пачатку

Не даць звярнуць у бок дракону.

Ля абразоў не затушыць лампадку,

Пражыць па Божаму закону.