Выпьем вино за коллег - Северин Краевский
Давно не закуривал я с этого дня.
Дрожит пламя спички, идти нелегко.
Добавь каплю горькую с жала в стакан,
Не бойся весь день позора слов.
Выпьем вино за коллег,
Счастье кого обошло стороной.
За тех, кто в шеренге не ходит одной,
Не те ему женщины и мерзнет зимой.
А нам, что солома, что уголь - тепло,
А мненье - слеза на берег речной.
Выпьем вино за коллег,
Искрятся на небе и тлеют там,
Кого Бог списал в утиль и хлам.
И поезд не тот, и погода дрянь.
Здоровы, как бык, мы, быстры, как лань.
Мы не голодны, и машины есть.
Выпьем вино за коллег,
Пропустят они вечеринку опять.
Идем танцевать, стакан свой оставь.
За то, что танцую, простит жена.
Выпьем вино за коллег до дна.
Они - это мы, а мы - туман.
-----------
Pijmy winio za kolegów
Nie paliłeś dawniej tyle co dziś.
Zapałka ci drży,
nielekko nam iść.
Wlejmy kroplę gorzkich żalów do szkła.
Nie wstydźmy się słów, nie bójmy się dnia.
Pijmy wino za kolegów,
którym szczęścia w życiu brak.
Za tych, którym zawsze idzie nie tak ;
kobiety nie te i zimy zbyt złe.
My, co mamy ciepłą strawę i kąt,
opinię jak łza - przepustkę na ląd.
Pijmy wino za kolegów,
co się niby iskry tlą,
których jakiś Bóg przeznaczył na złom.
Pociągi nie te, pogody zbyt złe.
My, co mamy mocne zdrowie jak skaut.
Nie czeka nas głód, nie grozi nam aut.
Pijmy wino za kolegów, których wciąż omija raut.
Idźmy w taniec malowany na szkle,
bo żona ma żal, do tańca się rwie.
Pijmy wino za kolegów do dna,
bo oni - to my, a my - to już mgła.
Pijmy wino za kolegów do dna,
Bo oni - to my, a my - to już mgła.
Pijmy wino za kolegów do dna,
bo oni - to my, a my - to już mgła.
Autor: Agnieszka Osiecka
Kompozytor: Seweryn Krajewski.
