Прощальная пора сезонов…
ПарА сезонаў развітальная…
Зацягнула неба хмарамі,
і паветра мокра-стылае.
І журботна стала стараму –
вось і восень накаціла…
Будуць дні – з дажджамі гразкімі,
з нецікавымі прагулкамі,
да бліжэйшага магАзіна –
за цыгаркамі, прадуктамі…
Будуць ночы ўсе – бяззорные.
Проста – цемра склепная…
І ў душы нешта мінорнае,
нават блеклае…
ПарА сезонаў развітальная –
лета шчэ нам ярка помніцца,
але неяк віртуальна,
бо ужо ня грэе сонца…
*+*
ноч, кава, Лоджыя, цыгарэтка
