Эдуард Эфіров мні скосыв вэсь луг.

Эдуард Эфіров мні скосыв вэсь луг.
Эдуард Эфіров мні скосыв вэсь луг.
А я люг оно да j сплю, ху, в дуп
 
Мне еsё не так уv гондэ много лет,
Чтобы я да гондычкы сов7 не пел.
Ібо еслі вы уv прамо без халвы,
То чого j ны даты вам, гы-гы!
 
Чіта с Чёра, хы, ха, птічку выгрызлы v.
А ны хтося чорныj да рабыj фш.
Вот і я каvу, шо прам на рандэву
Зары хтося вуш да j со j Спартунь зь.
 
Навсекда счавыв чавэла горло с вум ш,
Шобы тока мыв я тутака доску.
А ны вам сказав шось шэ раз про Козу,
Шо доvдалась всэ-такы Маруськ.
 
І мы гоп-ля, хоп-ля грабылькы j однуть
Ковыраj оно vа гонды тут траву з…
А вуvак нымае чы ны j в колошвах.
Бо шікарна, хе, vіве монах!
 
Я j тут бакі сякі-такі зь пудс3гу с,
Коб оно доjті до Бендыj, гэх, Танюх!
А ны хоч Кобылцы некыj по j мозгу б?
Тран-та-тах! Дран-драг!.. косысь, ятваг!
 
Я v бо кат-такы собі давно, гу-гу!
І но быв бы завшы вушка с всекы чукч.
Гындэ косють бо, ху-ху, бы j мы вам, луг
Всі ныкэчы хы3 надто в дупыль ф скунс.
 
Да j поскубавшы пшыныцю во, х, саду,
Я до вас спышу, кобеты, уvын вгнуть.
А ны сам собі фсекда готовлю суп сь:
3 кіла солянкы j крупнык са ізюмк.
 
Ну, sось тае, вроде, гонды во, ах, рту з.
Загустітель хваjныj – крахмалюнь.
Остальнэе sося пак уv лутшэ пуншь.
Ны от ста коровок слівкы, гух!
 
Ну, і sо ты хочыш з нас? На зоны всюд
Понімають прамо vэ кутю.
Мы но выjшов пудгрыбті пуд ніч с пар сінк,
Ек, ого, эфір замів іj слід.
 
/// шо вам ныпонятно? Прамо і однуть?
Одномаш і завжды і всегда сочу,
Коб оно в Сочівках по-баландыцьку зь.
Vы на Жы похожа ек бы з завсікды.